Chiny jako pierwsze wpadły w gospodarcze kłopoty z powodu pandemii COVID-19 i jako pierwsze z nich wyjdą. Na to przynajmniej wskazują nastroje rynkowe, które bezpośrednio przekładają się na wyniki inwestorów odkładających pieniądze w funduszach inwestycyjnych.

Mylili się ci, którzy jeszcze wiosną wieszczyli totalne załamanie na rynku funduszy inwestycyjnych. Ślad po marcowej panice szybko zniknął, choć jednocześnie nie wszyscy mogą być zadowoleni z osiągniętych wyników.

W kolejnym odcinku cyklu „Cały ten rynek…” sprawdzamy, jak koronawirusowy kryzys przetrwali ci, którzy zamiast bezpośrednich inwestycji w akcje czy obligacje wybierają fundusze inwestycyjne.

Najczęściej wybieramy fundusze obligacji. Bo stawiamy na bezpieczeństwo

Jak już wielokrotnie pisaliśmy, fundusze inwestycyjne to rodzaj zbiorowej inwestycji, w której klienci kupują tzw. jednostki uczestnictwa, a zarządzające nimi podmioty (TFI) inwestują zebrane środki m.in. w akcje spółek czy obligacje na rynkach krajowym i zagranicznych. Późniejsza wycena jednostek jest bezpośrednio uzależniona od efektów inwestycji. W ten sposób mogą lokować oszczędności np. osoby, które nie mają wystarczającego doświadczenia, by samodzielnie inwestować pieniądze na giełdzie.

Tegoroczna pandemia koronawirusa pokazała, że oszczędzający w funduszach również poddali się ogromnym emocjom, które towarzyszyły zwłaszcza pierwszej fali COVID-19. Zamknięcie gospodarki i ogromna niepewność spowodowały, że klienci zaczęli masowo wycofywać środki z TFI. Tylko w marcu wypłacili z nich ponad 29 mld zł, a wpłacili tylko 8,7 mld zł. Odpływy większe o ponad 20 mld zł od napływów w ciągu miesiąca to absolutny rekord w historii polskiego rynku. Paniczna wyprzedaż jednostek uczestnictwa miała bezpośredni wpływ również na spadki notowań spółek na GPW.

Później sytuacja zaczęła się uspokajać i Polacy wrócili do zakupów w TFI. W rezultacie w kolejnych miesiącach wpłaty miały przewagę nad wypłatami. Co ciekawe, zdecydowanie częściej wybieramy jednak inwestowanie w uznawane za bezpieczniejsze (choć mniej zyskowne) fundusze obligacji. W nich inwestorzy zgromadzili już ponad 35% funduszowych oszczędności, podczas gdy w ocenianych jako ryzykowne (ale dające większy potencjał zysków) funduszach akcji jest obecnie niecałe 9% wszystkich aktywów. To pokazuje, że choć inwestorzy uciekają od lokat bankowych, to jednak nie spieszy im się do lokowania oszczędności w inwestycjach charakteryzujących się dużą zmiennością.

  Aktywa funduszy inwestycyjnych

Fundusze dłużne ochroniły przed inflacją. Azja wyraźnie w górę

Do lokowania pieniędzy w funduszach akcji nie zachęca również inwestorów niepewna sytuacja na warszawskiej giełdzie. Pomimo wyraźnego odbicia późną wiosną i latem indeks WIG wciąż jest o około jedną piątą niżej niż na początku roku. Prawie 25% od początku 2020 r. stracił też wskaźnik dużych spółek WIG20.

Nic więc dziwnego, że fundusze klasyfikowane jako „uniwersalne akcji polskich” są na ok. 15% minusie. Inaczej mówiąc, kto kupił ich jednostki na początku roku, dziś ma
w nich ok. 15% mniej środków. Na minusach (licząc od początku 2020 r.) są też fundusze inwestujące na giełdach europejskich. Za to fundusze azjatyckie już całkowicie odrobiły straty i notują kilkuprocentowe zyski w stosunku do stycznia.

Najczęściej wybierane w tym roku przez inwestorów fundusze papierów dłużnych, choć nie przyniosły znaczących zysków od początku roku, to przynajmniej pozwoliły inwestorom zarobić więcej niż na lokatach i uchronić ich oszczędności przed inflacją.

 Stopy zwrotu wybranych grup funduszy inwestycyjnych

Wspomniana wyżej niezła sytuacja funduszy azjatyckich to w dużej mierze zasługa nastrojów na rynku w Chinach. Podczas gdy Europa zmaga się z drugą falą pandemii, Chiny szybko wracają na ścieżkę rozwoju gospodarczego. Na fali rynkowego optymizmu indeks Shanghai Composite jest już o ok. 7% wyżej niż na początku 2020 r.

Jak podał w październiku Międzynarodowy Fundusz Walutowy w najnowszej prognozie, Chiny – w których globalna pandemia się zaczęła – jako jedyna wśród kluczowych dla świata gospodarek zakończą 2020 r. wzrostem PKB (o 1,9%). Tymczasem cała światowa gospodarka ma zaliczyć spadek o 4,4%, co jest najgorszym wynikiem od czasów Wielkiego Kryzysu z lat 30. ubiegłego wieku.

Niniejszy artykuł został sporządzony wyłącznie w celach informacyjnych. Nie stanowi rekomendacji, porady inwestycyjnej, prawnej, podatkowej, reklamy ani oferty sprzedaży jakichkolwiek instrumentów finansowych, w szczególności nie zawiera informacji o instrumentach finansowych oraz warunkach ich nabywania, jak również nie stanowi zaproszenia do sprzedaży instrumentów finansowych, składania ofert ich nabycia lub zapisu na instrumenty finansowe.
Niniejszy artykuł ani żadna jego część, jak też fakt jego dystrybucji nie mogą stanowić podstawy do zawarcia jakiejkolwiek umowy lub zaciągnięcia jakiegokolwiek zobowiązania. Nie może stanowić również źródła informacji, które mogłyby być podstawą decyzji o zawarciu jakiejkolwiek umowy lub zaciągnięciu jakiegokolwiek zobowiązania.
Nie należy dla jakichkolwiek potrzeb polegać na informacjach zawartych w niniejszym artykule, ani też zakładać, że informacje te są kompletne, ścisłe lub rzetelne. Wszelkie takie założenia czynione są wyłącznie na własne ryzyko.